حس گمشده

سلاااام

نميدونم به غير خودم کسي اينجا رو ميخونه يا نه!!!!!!!!

من  زياد توي وبها نمي گردم و لينک نذاشتم ولي هر ازگاهي از ديدن ني ني هاي خوشگل و دوست داشتني لذت مي برم...

مي خوام بگم که نمي دونم چرا خودمو دلمو علائقمو گم کردم ....ذوب شدم ... يادم نمياد از چي خوشحال مي شدم قبلن ها...

قبل از تولد ني ني  يه غذاهايي بود که دوست داشتم و خوردنش لذت داشت يا مسافرت و رفتن به يه جاهايي آسودگي داشت ولي چند وقتيه هيچ حالت آسودگي رو تجربه نمي کنم

دغدغه هميشگي من نازنين فاطمه ستا چي بخوره برم بيرون يانه تنها مي مونه و مهد بذارمش يا نه

چي يدش بدم و چيکار کنم

خودم ذوب شدم ... فقط يا دخترم شاد ميشم و بدون اون مضطرب

مي خوام اعتراف کنم که قطر اين ريسمان وابستگي بين مادرو فرزند خيلي  خيلي بزرگه

يادم رفته چي بودم

فکر مي کنم زياده رويه بايد يه کارهايي هم انجام بدم به غير از کار ثابت اداره

بايد به خواسته هاي که الان نمي دونم چي هستن وقت بذارم

الان حس پوچي و توخالي بودن دارم

تازه ترين خبرها

تصميم گرفتم نازنين فاطمه رو آزمايشي ببرم مهد به مدت 2 هفته که اگه مثبت بود ادامه بديم

آخر فصل بهار  با سفر استانبول همراه بود و نازنين هم دختر خوبي بود هم اينکه خيلي اذيت کرد در کل مسافرت با بچه اي به سن اون برام جالب  بود و خدارو شکر مشکلي پيش نيومد

عکسهايي از سفر رو در پست بعدي  خواهم آورد.